Widok z oddali na wystawiony tabor, a po lewej stronie skład, który przywiózł mnie i kilku innych miłośników kolei na tą niesamowitą imprezę.
Szokujący dla mnie był niewiarygodnie wysoki standard salonki na uwaga - 7 miejsc! Na fotografii jedno z kilku ujęć większego pokoju (na torach). Niezwykle wygodna łazienka z prysznicem widoczna po środku.
Tutaj uwidoczniono mniejszą część tego pomieszczenia dla trzech osób. Widoczne łóżko bez charakterystycznego ograniczenia następnym łóżkiem jak to ma często w wagonach kuszetkach.
Kiedy jedzie się dłużej warto przekąsić coś gronie współpasażerów (rodziny?). Może trzeba omówić ważne sprawy? Te pomieszczenie na pewno pomoże.
Tu można także miło spędzić czas oglądając telewizję lub po prostu słuchając muzyki czy radia. Jeżeli i to nam nie odpowiada zawsze można pdłączyć laptopa i pograć sobie, czy jeżeli to konieczne, napisać ważny dokument potrzebny u celu podróży.
Jak powyższe się znudzi można spokojnie się położyć i porozmyślać lub poczytać ciekawą książkę np. Morderstwo w Orient Expressie (bez skojarzeń [:-)])
Może i są tutaj łóżka jedno nad drugim ale osoba leżąca wyżej na pewno nie będzie miała problemów z oddychaniem bo nie będzie spałą tuż pod sufitem.
No ale żeby w jadalni było co do jedzenia najpierw trzeba coś ugotować. Pomysłów na potrawę na pewno nie zabraknie jeżeli będzie miało się świadomość, że pędzi się przez piękne krajobrazy Polski(?), Europy(?), a jeżeli nie ma limitów gotówki to Euroazja czeka! Ktoś zapomniał o Afryce?!
W tych szafkach w kuchni powinno znaleźć się miejsce na łakocie bo nie ma kogoś kto by temu zaprzeczył, że miło jest jechać i patrzeć w okno na piękne widoczki sięgając co jakiś czas po paluszka albo czekoladkę... pycha!
Następną atrakcją były lokomotywy - tu na początek ST44 ,,prosto'' z Rosji.
Nie zawsze się zdarza, że wszystko działa nie zawodzi. Niekiedy trzeba zajść do warsztatu i postukać tam czy tu...
Czasem zepsuję się więcej rzeczy i wtedy trzeba więcej miejsca...
... a prawie każde narzędzie wymaga prądu, który wytworzy ta o to prądnica.
A tak wygląda ta willa na torach z zewnątrz. Prawda, że nie różni się od wielu innych wagonów? No może kolorem.
Żeby jednak dokończyć posiłek w luks-wagonie trzeba by dany skład jechał po właściwym torze i nie powodował zagrożenia dla innych użytkowników szlaków kolejowych. Dlatego na takich właśnie planszach ustala się właściwe przebiegi na naszej trasie, by jak już się ściemni, nic przykrego nie zakłóciło naszego snu.
Taka plansza może być naprawdę duża.
Może się na niej znajdować ogromna ilość karteczek przypominających obsłudze by nie wybierała przebiegów sprzecznych, kolizyjnych.
Na całej planszy zmieści się nawet najbardziej skomplikowany układ torowy co powoduje, że ludzie obsługujący ten pulpit sterowniczy, dużo się napracują, żebyśmy mogli się obudzić następnego dnia i napić się spokojnie porannej pachnącej kawy w wagonie ,,Wars-u''.
Także mniejsza kolej ale zaznaczam wcale nie mniej ważna jak SKM ma swoje ,,centrum dowodzenia'', żeby nie spóźnić się do szkoły czy pracy albo na egzamin czy na spotkanie z Babcią.
Tablice są duże, a kolorowe diody informują gdzie znajduje się poszczególny EZT z np. pędzącym na randkę chłopakiem.
U dołu fotografii widać arkusz, na którym wyrysowuje się czerwoną linią spóźnienia pociągów. Całość to tak naprawdę wykres czasu od odległości.
Na tej imprezie była niepowtarzalna możliwość przejechania się pasażerskim pociągiem specjalnym na torach właściwie zarezerwowanych tylko dla pociągów towarowych. Na razie sygnał mówi: ,,Stój''.
A teraz: ,,Sygnał zastępczy''. Białe migało ale to obraz statyczny...
Na nieodwiedzanych przez zwykłych ludzi miejscach można było spotkać niewiarygodne okazy taboru. Prawdopodobnie to jedna z lokomotyw serii SD z USA.
W dali Stocznia Gdynia. Mimo że tereny są niedostępne to jednak sprajrze znają je dobrze...
Nie ma to jak porządna budowla inżynierska.
Most za mostem, a nietypowy przejazd się dopiero rozpoczyna.
Góra kontenerów, charakterystyczny obrazek z każdej ogromnej bazy przeładunkowej, szczególnie przy transporcie wodnym i kolejowym.
Malutki przepust ale jak on musiał komplikować życie projektantów tej stacji rozrządowej!
Mimo że transport tak się mocno trzyma ten budynek świadczy że czasem dzięki komputerom i innym wynalazkom niektóre dawniej przydatne budowle teraz nie są już potrzebne i starszą. Rozrzewnienie.
Piątek świątek czy niedziela ale na takiej wielkości obiekcie nie jest możliwe by w danej chwili nie było manewrów.
Kilka widoczków pokazujący ogrom całej stacji.
To że są manewry tory to nie znaczy że w tym wszystkim nie znajdzie się miejsca na działki czy ogródka warzywnego.
Z daleka...
... i z przybliżenia można odnieść wrażenie, że jeden z marketów może korzysta z mojego ulubionego środka transportu?
Oczywiście nie może zabraknąć miejsca na bujnie rosnącą roślinność nie zwracającą uwagi na ustawiczny ruch wagonów.
Niektórzy to mają widoki z okien bloku! Trzeba tylko mieszkać dość wysoko ale to chyba na zdrowie wychodzi.
Wydaje się że to już koniec?
Absolutnie nie!
Co raz bliżej górki rozrządowej.
Ona naprawdę jest blisko.
I jest. Charakterystyczny rozjazd na dole górki.
No i się wspinamy.
A tak rozpędzają się wagony z górki na pazurki (buforki).
Żeby jednak wagon wyprawić w podróż po stoku górki rozrządowej trzeba podać odpowiedni sygnał na tarczy manewrowej świetlniej.
Cement jako ważny surowiec.
Kontenery do...
... koloru...
... do wyboru.
Kolejne manewry mimo że sobota i środek łikendu, i w tak krótkim czasie.
Sygnał dla naszego poc. spec. by zatrzymał się na stacji Rumia.
Wszystko co nawet najlepsze się kończy i tak po godz. 17 ST44 ściągał tabor z peronu drugiego.
I odchodziło powoli do historii to wielkie wydarzenie dla miłośników kolei i po prostu dla ludzi, którzy nie życzą jej źle.
Ale ja i moi towarzysze tej pięknej eskapady nie poddawaliśmy się i o to w Tczewie ST44 jeszcze raz cieszył nasze oczy.
Jak również zresztą pociąg ratownictwa technicznego.